Skip to main content

Dag 19: Zion National Park

21-06-2017

Het klinkt als een titel voor een boek: ‘Jut en Jul slapen in de camper met een hittegolf!’. Het verhaal over een nachtelijke avontuur. Laat ik het maar gewoon zeggen: dit was echt de meest vreselijkste nacht van de hele reis. Ik weet het, ik mag niet klagen, want ik maak de reis van mijn leven. Maar aangezien ik veel berichten hier ben begonnen met hoe ik heb geslapen, zet ik dat nog even door. Je hebt plaknachten en je hebt PLAKnachten. Pffffff wat was het warm. Om 01:00 uur keken we elkaar nog aan omdat we allebei wakker waren en niet konden slapen van de hitte. We zijn even gaan luisteren of andere campers op de camping hun airco aan hadden staan en dat was gelukkig zo. Hup, snel aan dat ding!

Tevreden gaan we allebei weer liggen en na een tijdje vallen we allebei in slaap. Waarom dan Jut en Jul? Na 2 uur de airco aan hebben, worden we wakker omdat we het koud hebben! Er mag ook nu gewoon gelachen worden. Doen wij nu ook. ;-) We hebben de extra dekens erbij gepakt, toch weer de airco uitgedaan en zijn daarna wel weer in slaap gevallen. Tot een uurtje of 5 vanmorgen, want toen werd het weer te warm. Tot zo ver onze nachtelijke avonturen.

Het ochtendritueel wat we normaal in een redelijk rap tempo doen, duurt nu erg lang. We zijn allebei erg moe en vinden het wel even best zo! Als de zon achter de berg vandaan komt, schijnt hij vol op onze camper en stijgt de temperatuur in een rap tempo. We doen gewoon weer de airco aan en gelukkig is daar mijn grote vriend: koffie! Als we allebei een beetje wakker zijn en we weer met hele zinnen tegen elkaar praten, dan zit het wel goed. ;-)

Vanwege de hitte vandaag, 44 graden, gaan we helaas geen trail doen naar één van de uitkijkpunten. We hadden er twee opschreven die we graag hadden gedaan, zoals “Angels Landing”, maar het is simpelweg veel te warm. Daar komt stiekem nog een ander punt bij. We hebben gezien hoe hoog die bergen zijn die je moet beklimmen en met onze hoogtevrees vinden we het niet heel erg om het niet te doen! #watjes

Daarom staat vandaag “The Narrows Trail” op de planning. Een trail door de Virgin River, letterlijk. Je loopt door het water en vaak in de schaduw van de bergen. Dat is met dit weer helemaal top! We pakken de rugtassen weer in met alles wat we nodig hebben, maken lunch voor onszelf, smeren ons in met zonnebrand en we lopen richting de shuttlebus die ons naar het visitor center brengt. Helaas zitten 2 bussen helemaal vol en rijden onze halte voorbij. Aangezien we geen zin meer hebben om te wachten, besluiten we om de 2 kilometer dan maar te lopen.

Als we aankomen bij de ingang van het park, besef ik me ineens dat we natuurlijk onze America The Beautiful Pass moeten laten zien en die ligt nog in de camper. Shit! Ik besluit dat ik mijn liefste glimlach opzet en het gewoon eerlijk ga uitleggen bij de kassa, misschien laten ze ons doorlopen. Ik vertel in mijn beste Engels het hele verhaal, maak een grapje tussendoor en kijk even zielig en dan mogen we gewoon doorlopen. Yes!

Vlakbij de ingang komen we een lange rij tegen. Mijn gevoel zegt meteen dat dit de rij is voor shuttlebus naar alle stops in het park. Michael sluit achteraan in de rij en ik ga even kijken of het klopt. Het klopt inderdaad. Zelfs twee keer een hoek om staat de rij nog steeds. Dit kan wel even duren! Een uur later, je leest het goed, een uur later zitten we in de shuttlebus. In de rij staan voor een attractie in de Efteling is er niets bij. Gelukkig is het nog niet het heetst van de dag en was er genoeg schaduw. Positief blijven! :-)

Met een volle bus gaan we richting alle tussenstops. Wij moeten de allerlaatste hebben, net als iedereen in de bus, want niemand stapt eerder uit. Ik denk dat iedereen hetzelfde heeft gedacht als ik, namelijk met deze hitte door het water lopen is zo erg nog niet. Dat is dus ook te merken als we uitstappen bij de laatste stop, het is mega druk!

We doen de Riverside Walk naar The Narrows trail en na een kleine 15 minuten lopen komen we dan echt op het punt dat we wel het water in moeten. Het is al zo warm buiten dat we eigenlijk niet kunnen wachten. Als we dan met schoenen en al, het water instappen is het wel even schrikken. Super koud! Super fijn! We koelen meteen af, heerlijk!

Als we een klein stuk gedaan hebben, merk ik dat we toch een beetje worden nagekeken. Iedereen is hier bloedfanatiek hiker en wij niet zo. Er staat overal in de info over deze trail dat je speciale schoenen moet huren om mee in het water te lopen en dat je zo’n “mooie” wandelstok erbij moet huren voor je evenwicht. Dat doet iedereen dan dus ook, behalve wij. Wij lopen gewoon op onze Nikes het water in, zonder stokken en dat snappen sommige mensen niet. Ik kan er alleen maar om lachen, want het is prima te doen op mijn eigen schoenen en zonder stok.

Maar goed, terug naar de natuur, want het is wel ontzettend mooi hier. We lopen precies tussen twee mega grote bergen in, het zonnetje komt op sommige punten er tussendoor en we staan met onze voeten in het water. De temperatuur is hier goed te doen en we genieten! Ook dit is weer een heel mooi plekje op deze aarde.

We lopen tegen de stroom in, over een ondergrond van stenen. Af en toe moet ik mezelf in evenwicht houden en stevig gaan staan vanwege de sterke stroming, maar al met al is het echt goed te belopen. Het enige nadeel is dat het zo druk is. Er zijn bijna geen foto’s te maken zonder andere mensen erop en dat vind ik persoonlijk toch een beetje jammer. De hele reis is dat overal wel gelukt, maar hier blijkt het bijna onmogelijk. Dit is de drukste bezienswaardigheid die we tot nu hebben meegemaakt. Ach, het hoort ook een beetje bij het reizen. 

Op ons gemak lopen we zo’n 2 uur stroomopwaarts. We zien een hele mooie grote rots waar we lekker op kunnen zitten, lunchen en mensen kijken. Net het Stadhuisplein in Rotterdam ;-). Als we klaar zijn met lunchen besluiten we om terug te gaan richting de shuttlebus. Allebei zijn we nu een beetje moe, hebben een after dinner dip en de stroom aan toeristen blijft maar groeien. Dit was wel echt de moeite waard en hadden we allebei niet willen missen. Super leuke ervaring om eens zo door het water te lopen en de natuur is ook hier weer ontzettend mooi.

Met een uur zijn we weer terug waar we de rivier in gingen. Stroomafwaarts lopen gaat lekker snel, top! We nemen de Riverside Walk weer terug naar de parkeerplaats waar nu geen rij voor de bus staat. We doen onze natte schoenen uit, trekken onze slippers aan en na een half uur rijden zijn we weer terug bij het visitor center.

De temperatuur op de camping is veel warmer dan waar we vandaan komen, dus het voelt weer als een muur aan warmte waar we tegen opbotsen. Gelijk de camper in en zetten meteen de airco aan. Dat afkoelen kunnen we, net als gisteren, weer bij de rivier hier op de camping. We gaan met onze handdoeken op het stukje strand liggen in de schaduw om op te drogen na een frisse duik en binnen no-time liggen we allebei een tuk te doen. We worden oud! ;-)

Aan het einde van de middag gaan we terug naar de camper om even lekker te douchen, om te kleden en foto’s en video’s te bekijken van vandaag. We hebben allebei geen zin om te koken en dus besluiten we een hapje te gaan eten hier in Springdale bij restaurant de Spotted Dog. In één woord: heerlijk! We hebben voor ons gevoel bij een sterrenrestaurant zitten eten.

Stiekem zijn we allebei erg benieuwd naar morgen. We gaan dan terug naar Las Vegas en daar wordt het morgen 47 graden…. Poeh!

Reisinformatie
Aantal kilometers gelopen: 14 km
Camping: Zion Canyon Campground

Zion-National-Park-view

Zion-National-Park-view-2

Zion-National-Park-view-3

Zion-National-Park-the-narrows

Zion-National-Park-the-narrows-selfie

Zion-National-Park-water

Zion-National-Park-view-narrows

Zion-National-Park-the-narrows

Zion-National-Park-selfie-narrows

Zion-National-Park-virgin-river

Zion-National-Park-campground

Zion-National-Park-campground-view

 
Vorige dag      Volgende dag

Handtekening Nicky

BLOG

‘Reizen is het enige ding wat je koopt, waar je rijker van wordt!’

Een statement waar ik het 100% mee eens ben. Op deze website kun je alles lezen over mijn roadtrip door het zuidwesten van Amerika.

Door middel van foto’s, video’s, een reisverslag en nog veel meer, hoop ik dat ik je kan inspireren om ook zo’n reis te maken!

Lees meer over mij

INSTAGRAM

@NickyReist

Laat wat van je horen


Onderwerpen